Dar'ül Kurra Medresesi

Tarihçesi:

Selimiye Dar’ül Kurra’sının adı bu yazmalardan sadece Tuhfet’ül Mimarin’de geçmektedir.[1]

II. Selim’in Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivindeki (defter no 2113/118. sayfa, 27. sıra) vakfiyesinde Selimiye Külliyesi’yle ilgili bilgiler bulunmaktadır. Vakfiyede Dar’ül Kurra’da günde 40 dirhemle çalışacak 1 şeyh ve günde ikişer dirhem alan 10 hafızın yanı sıra, yatsı namazından sonra kapıyı kapatan ve sabah açan günde üç dirhem alan bir bevvab ve temizlikten sorumlu günde iki dirhem alan bir ferraşın bulunması öngörülmüştür. Sultan II. Selim’in orijinal vakfiyesinde Dar’ül Kurra hakkında yer alan bu bilgi vakfiyede şu şekilde ifade edilmiştir:

“Güzel Kur’ân okur, ilm-i kıraet ve tecvidde mâhir, kur’ânı ezberleye bilir kıraat ve rivayette imamların kavillerini bellemiş mütevatırı, meşhuru ve şazzı bir birinden ayırt etmeğe muktedir okunacak yerleri anlar tecvide vâkıf hakayık-ı ilmiye ve dakaik-i ameliyede imamete zahir, vakarlı, ağır başlı, kütüb-i mutebereye vâkıf on imama mensub olan kıraeti aşere-i ve sahiblerini bilir yani Nafi’ İbni Kesir, İbni Alâ, İbni Amir, Asım, Hamza, Kisa-i Yakub, Ebu Cafer, Halef b.Hişam namındaki on kıraat imamını tanır bir kimse mezbur dâr-ı kurrada Şeyh olub, usulüne göre mukayyed kitabları okutur, on kıraatı öğretir. Şatibi kasidesini ve şerhini, İbni Cezeri’nin mukaddime vel Gişrini ve sâir üstün eserleri okutur.

Kendisine günde kırk (40) dirhem verilir. Tecvid bilir kıraat ehli on hafız orada Şeyh’e mülazamet üzere ders alırlar, her biri hususi bir kıraat ile meşful olur. İki kişi aynı mevzu’ ile meşğul olmazlar. Her gün Dâr-ı kurrada derse hazır olurlar. Özürsüz tatil gününden başka dersi bırakmazlar. Ancak Şeyh’in müsaadesiyle ayrılabilirler ve onun dersini kitabtan arkadaşı okur, bunlardan her birine günde ikişer dirhem verilir. Emanet ve salahla mevsuf bir kimse bevvab olub, yatsı namazından sonra kapıyı kapar, sabahleyin açar kendisine günde üç dirhem verilir. Bir kimse ferraş olub, dâr-ı kurrânın avlusunu süpürür, helalarını temizler, su getirir, kendisine günde iki (2) dirhem verilir.”[2]

[1] Zeki Sönmez, Mimar Sinan İle İlgili Tarihi Yazmalar-Belgeler, Mimar Sinan Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 1988, s. 83, 89.

[2] Sultan II. Selim Vakfiyesi, Defter No: 2113, 987 (1579), Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi.